در جراحی بینی به روش بسته بعضی از جراحان ممکن است بیهوشی موضعی و داروهای مسکن را تجویز کنند که باعث بی حسی بیمار می شود ولی بیمار به خواب نمی رود.
برای شروع این فرآیند جراح بینی نیاز دارد تا سوراخ های بینی را تا حد ممکن باز کند که این کار توسط یک بازکننده انجام می شود. برای اینکار بازکننده درون سوراخ سمت راست بینی بیمار قرار می گیرد. پس از اینکه سوراخ بینی به اندازه کافی باز شد جراح بینی یک برش هلالی را درون آن ایجاد می کند که اینکار باعث دسترسی جراح بینی به ساختار غضروفی بینی می شود.
جراح بینی هنگام انجام این فرآیند کاملا باید هوشیار باشد چون اینکار می تواند سبب صدمه به تنفس و حس بویایی شود. جراح بینی برای تغییر دادن شکل بینی، قوز روی بینی را با ابزاری برنده به نام استیوتوم بر می دارد که این ابزار برنده زیر پایه قوز بینی قرار می گیرد و سپس با یک چکش کوچک به آرامی و با تکنیک خاصی روی آن ضربه زده می شود. پس از اینکه قوز از بین رفت جراح بینی باید استخوان و غضروف را از بینی خارج کند بنابراین با استفاده از انبرک قسمت برش داده شده خارج می شود.
پس از خارج کردن قوز از ناحیه، با استفاده از ابزار سوهان لبه ها در دو طرف باید نرم شوند. فضای باقی مانده در مجاور استخوان بینی که با خارج کردن قوز ایجاد شده، سقف باز نام دارد که این فضا از طریق ضربه زدن توسط جراح بینی بسته می شود که اینکار سبب شکستن استخوان های بینی شده و به جراح بینی اجازه تغییر وضعیت آنها را می دهد. سپس چندین بخیه برای بستن برش ها نیاز است و در هر سوراخ بینی از تراشه هوایی استفاده می شود برای اینکه باعث تثبیت و نگهداری تغییرات در جای خودشان شود. در روی عرض بینی هم نوارهای پلاستیکی قرار می گیرد و یک تراشه خارجی بینی هم برای تثبیت همه چیز بر روی آنها قرار می گیرد. بیمار پس از جراحی بینی به روش بسته بیمار ممکن است برای چند روز کوفتگی و تورم کمی را تجربه کند.