پروسه قرار دادن ایمپلنت دندان به چه صورت می باشد؟
کاشت دندان چیست؟
ایمپلنت دندان جایگزینی برای ریشه دندان است که معمولا از تیتانیوم ساخته شده است. در نهایت، استخوان و ایمپلنت باید با هم ترکیب شوند.
جراح ارزیابی خواهد کرد که آیا این جراحی بهترین گزینه برای شما است یا خیر. این ارزیابی ممکن است شامل عکسبرداری با اشعه ایکس برای سوابق پزشکی باشد. و ممکن است سوالاتی در مورد سابقه پزشکی بپرسند. مقدار استخوان موجود برای فیوز شدن با ایمپلنت نیز ارزیابی می شود و سی تی اسکن یا مدلی از استخوان فک شما ممکن است ساخته شود.
امکان ایجاد گپی در بین دندانهای شما وجود داشته باشد.
اما ممکن است باعث فشار روی دندانهای دیگر، بیماری لثه و مشکلاتی در صحبت کردن و خوردن شود.
پروتزهای مصنوعی که دندانهای مصنوعی در فریمهای پلاستیکی یا فلزی متحرک هستند، میتوانند برای جایگزینی برخی (پرتزهای مصنوعی) یا همه دندانها (پرتزهای کامل) استفاده شوند. اگرچه اینها برای همه افراد مناسب نیستند. دندان مصنوعی ممکن است باعث عقب نشینی لثه ها و تحلیل رفتن استخوان در طول زمان و همچنین مشکلاتی در صحبت کردن و خوردن شود. بهمین دلیل باید برای پاکسازی برداشته شوند و در زمان مناسب پس از تغییر دهان و فرسودگی آنها باید تعویض شوند.
برای حل این شکاف تک دندانی، بریج دندان ممکن است پیشنهاد شود. دندانهای دو طرف خالی دندان ترشیده میشوند و یک دندان مصنوعی با بالهای سیمانی یا با تاج (پل ثابت) به آنها متصل میشود. این فرآیند منجر به آسیب قابل توجهی به دندان هایی می شود که برای اتصال بریج تراشیده می شوند. این گزینه قابل اطمینان تری نسبت به دندان مصنوعی است و هنگام صحبت یا غذا خوردن حرکت نمی کند. با این حال، بریج ها بیشتر از ایمپلنت ها شکست می خورند. اگر حتی ممکن است یک بریج با یک مدل جدیدتر یا احتمالا با دندان مصنوعی یا ایمپلنت جایگزین شود.
برخی هنوز برای حمایت از بریج ها و پروتزها به ایمپلنت دندان نیاز دارند.
اگر تصمیم بگیرم که عمل نکنم چه اتفاقی می افتد؟
شکاف در دندان های شما باقی خواهد ماند.
اگر پزشک برای حمایت از آنها ایمپلنت را توصیه کرده باشد، پروتزهای موجود شما همچنان لق خواهند بود. بریج یا پروتز ممکن است یک گزینه با ارزیابی پزشک باشد.
عملیات گذاشتن ایمپلنت شامل چه مواردی است؟
تحت بی حسی موضعی، برخی از ایمپلنت های دندانی تکی ممکن است به راحتی وارد شوند.
در صورتی که عمل مشکل باشد، ممکن است پزشک یک آرامبخش پیشنهاد کند یا بیهوشی عمومی بدهد.
بسته به سختی کاشت و در صورت نیاز به پیوند استخوان، پروسه هر ایمپلنت معمولا ۲۰ دقیقه تا یک ساعت طول میکشد.
برشی روی لثه شما ایجاد می شود و از یک مته مخصوص برای ایجاد سوراخ در استخوان فک استفاده می شود. سپس ایمپلنت به استخوان پیچ می شود. اگر استخوان کافی وجود نداشته باشد، پیوند استخوان انجام می شود. پزشک از لگن یا فک پایین استخوان می گیرد یا ممکن است از استخوان مصنوعی استفاده شود.
چه عوارضی ممکن است رخ دهد؟
عوارض عمومی که ممکن است ایجاد شود :
سطح درد مربوط به سختی عمل
خونریزی بعد از عمل
تورم و کبودی؛ زمانی که از پیوند استخوان استفاده شده باشد، این امر بیشتر رایج است
عفونت؛ زخم ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا بهبود یابد و خطر شکست ایمپلنت بیشتر است
عوارض خاص ایمپلنت دندان :
خطرش در بین ۵ نفر از ۱۰۰ نفر افراد غیر سیگاری و ۱۵ در ۱۰۰ خطرش برای افراد سیگاریست. ایمپلنت یا جایگزین دیگری ممکن است مورد ارزیابی قرار گیرد.
سوراخی در سینوس و دهان ممکن است در اثر گذاشتن ایمپلنت در فک بالا ایجاد شود. مشکلات ثانویه ممکن است عفونت (سینوزیت)، درد، تخلیه مایع بین دهان و بینی و شکست ایمپلنت باشد.
دندان های مجاور ممکن است لق شوند و در صورت لق ماندن ممکن است نیاز به برداشتن داشته باشند.
از بین رفتن حس در لب یا زبان که ممکن است در اثر گذاشتن ایمپلنت در فک پایین رخ دهد. معمولا موقتی است، اما ممکن است تا ۱۸ ماه بهبود یابد.