تورفتگی چانه
تاثیر فک های تورفته و اوربایت
برخی ممکن است به یاد داشته باشند که در سال ۱۹۸۳ زمانی که کمدین و بازیگر زن کارول برونت، تحت جراحی فک قرار گرفت.
به جهت تصحیح ویژگی های صورتش، که مشکل تورفتگی چانه داشت.
به چنین شرایطی، رتروگناتیای مندبیولار می گویند، یک شرایط رایج که بیش از این روی چهره فرد تاثیر می گذارد.
رتروگناتیا زمانیست که فک پایین یا مندبیل، به سمت عقب سوق دارد، عقب تر از فک بالا.
ضرورتا به این معنا نیست که مندبیل کوچک است، فقط به این معناست که به شکل تورفتگی ظاهر می شود.
رتروگناتیا اغلب اشاره به اوربایت هم دارد.
این ویژگی یک اختلال یا نازیبایی یاد نمی شود، معمولا یک ویژگی متناسب با صورت یاد می شود.
ساختار آناتومیکی صورت این جوری هست، حداقل در یک بخشی، مرتبط با ژنتیک است.
بنابراین، افرادی که تورفتگی فک دارند، اغلب ساختار فک شان شبیه به دیگر اعضای خانواده می باشد.
یک شرایط ژنتیکی نادر که منجر به بدشکلی های شدید در فک می شود، مثل سندرم پیر روبین که اختلالی در مندبیل است و مشکلات تنفسی به همراه دارد.
آسیب های دوران کودکی یا اختلالات رشد در کودکی هم می تواند باعث بروز این ناهماهنگی شود.
اگر درکودکی شناخته شود، که با درمان ارتودنسی حل است.
ظاهر این تورفتگی کم می شود.
یک روشی که استفاده می شود، سربند ارتودنسی خاصی می باشد که رشد ماگزیلا را کند می کند و فک پایین بهتر توازن می گیرد.
اگر در بزرگسالی تشخیص داده شد،زمانی که رشد کامل شده، یک پروسه جراحی به نام maxillomandibular advancement یا MMA انجام می شود.
که می تواند برای حرکت هردو فک به سمت جلو استفاده شود.
مزیت این تکنیک در این است که بریس ها برای دوباره منظم کردن دندان ها نیاز نیستند.
اگر رتروگنوتیا بخاطر آپنای خواب پیش آمده، درمان های استانداردی مثل فشار راه هوایی به طور مثبت و مداوم یا CPAP و یک وسیله دهانی استفاده می شود.
اگر احساس ناراحتی در رابطه با موقعیت فک تان دارید، با یک متخصص مشورت کنید تا به شما روش های جراحی و غیر جراحی را برای درمان عارضه های فک معرفی کند.